Dzień doberek wszystkim... :-)

Ja znowu, jak przeciąg, przelatuje przez blog... 

Mam malutką chwileczkę, żeby tu zajrzeć, mimo że mam ogromną ochotę bywać tu często i pobiegać po wszystkich waszych stronach... :-) 

U was pewnie ciągle coś się dzieje i macie zapewne przepiękne blogi, cudowne posty, fajniutkie pomysły...

 Jak ja nadrobię te moje zaległości...? :-)

A dzisiaj serduszko da was :-)

I przerobiony domek z szufladkami „po mojemu” :-)

A było tak...

Miłego wam dzionka...

Buziaczki :-)

Koledzy są gotowi pójść w świat :-) Misie kocham! Misie uwielbiam! I mam zdecydowanie ogromne postanowienie, żeby nigdy, ale nigdy przenigdy z nich nie wyrosnąć... :-)

 

                                                 Pozdrawiam ciepluśko wszystkich :-)
                                                     Stękniłam się za tym miejscem...

Misie

Hej!

Tak dawno tu nie byłam... wchodzę dosłownie na sekundkę, żeby powiedzieć Wam, że bardzo szaleję ostatnio z misiami :D Zobaczcie jaki wybór. Jeśli ktoś chciałby mieć takiego Pana Misia to zapraszam do kontaktu na emaila :D

Niedługo będę częściej tu zaglądać więc czekajcie na newsy!

Pozdrawiam!

taki drobiazg...:)

Nadal wpadam na sekundkę, korzystając ze sprzętu pożyczonego...:) 

A tak nawiasem mówiąc,  to dobrze, że raz po raz ktoś tam nade mną się zlituje i da mi na jakiś czas laptopik...:)

 Są dobrzy ludzie na tym świecie...hihihi :)

Pokaże wam tylko taką malusieńką prace... takie małe coś... takie fajniusie literki... :)

Buziaki...:)

Ściskam was mocniusieńko...:)

Wariacje w poduszkach...

Niestety nadal korzystam z laptopa mojej koleżanki.

Obiecałam pokazać nasze szaleństwo poduszkowe uwiecznione przez naszą rodzinną mega zdolną fotografkę Ewę So (Blog)

Kilka spontanicznie zrobionych zdjęć na chwilę przed wyjazdem poduszek do klientki.

Pozdrawiam was poduszkowo!

:)

jestem...:)

Wpadam na sekundkę... 

Laptop mi wysiadł, dziad jeden!!!
Teraz ?!
Akurat w najmniej potrzebnym mi momencie...
To się nazywa, złośliwość rzeczy martwych...
 Więc jestem kompletnie odcięta od świata...hihihi:)

Skorzystałam ze sprzętu koleżanki, żeby chociaż przypomnieć się wam, że jestem..., że żyje i że coś tam ciągle robię...

Ostatnio realizowałyśmy zamówienie na 56 poduszek do bardzo fajnej restauracji u nas na Starym Rynku. Wyszła ich niezła góra!!!!!!!!! Mięciutka góra...:) Były potrzebne po to, żeby ludziom przyjemnie i milutko się siedziało na drewnianych ławkach i żeby przesiadywali dzięki nim całe wieczory...:)

Pokaże wam tak na szybko dwie fotki z częścią poduszek, a resztę, jak wreszcie kupie sobie laptopa...:)

Buziaki:)

Pozdrawiam was cieplusieńko, jak zwykle i ściskam mocno, mocno...:)

Już są !!!!!!! :)

Ale radość!

Wreszcie!

Można objadać się bez ograniczeń!

Sezon truskawkowy!

Jestem teraz w moim małym lepszym świecie...hihihi :)

Nie wszystkie są do jedzenia, jak widać...:)

Ale za to te uszyte zostaną u mnie na dłużej...:)

Sorki, że ostatnio tak rzadko jestem...ale jak wreszcie odbiję się od dna, to wszystko wróci do normy...:)

Pozdrawiam was oczywiście TRUSKAWKOWO :)

spóźniony miś...:)

Przepraszam...wiem, wiem... nie ładnie jest się spóźniać...ale już usprawiedliwiam misia...:)

On bardzo, ale to bardzo chciał w terminie znaleźć osobę, do której pojedzie i jeszcze obiecał kurce, że załatwi jej nowy kurnik...hihi :) 

 Ale to moja wina..:)

 Wyjechałam nad morze, a miś ni jak nie umiał odpalić laptopa i dać wam znać do kogo się wybiera...:) 

Ale już na szczęście wróciłam i pomogłam mu połapać się w technice...hihihi :)

A więc!

Miś kazał się sfotografować, żeby nie było żadnych wątpliwości, kim są nowi właściciele...i jego.. i kurki... i jeszcze małej niespodzianki...:) I w takiej o to kolejności, misiu trzyma karteczki...

Musicie się doczytać, kto tam jest...?:)

Jeżeli zobaczycie siebie, to proszę o adres na maila, bo misiu już przebiera nóżkami z niecierpliwością przed spotkaniem z nową fajną osobą, która go przytuli i pokocha...:)

A kura to już gdacze i gdacze od samego rana, tak przeżywa podróż...:)

A co będzie dla trzeciej osoby...?

To pokaże w następnym poście...:)

I co?

Doczytacie się...?:)

A oto załączam dokument zdjęciowy, na potwierdzenie tego, że ja i moje trampki byliśmy nad morzem...hihihi

Miłego dzionka...:))))

Pozdrawiam was słonecznie i cieplutko...:)

ale Kurka! :)

Jak przystało na nazwę mojego blogu, kurki muszą być! :)

"Produkujemy" z koleżanką różne różności... i tworzymy nasz własny magazyn, na nasz własny sklepik...:)

Takie małe marzenie...:)

Może uda się nam zrealizować...?

W każdym bądź razie, próbować trzeba...

Są prawie gotowe... Prawie, bo jeszcze myślimy nad nóżkami...i mamy kilka pomysłów... zobaczymy co z tego wyjdzie...:)  

Ale chciałam już wam pokazać te prawie gotowe Kuraki, ponieważ to też będzie nagroda w mojej Rozdawajce dla kolejnej osoby...:) 

Chcecie taką wiejską pięknisie...?

Kuraki czekają... 

Tuż, tuż za misiem...:)

Ciekawe u kogo zamieszka jedna z moich kur...?

Pozdrawiam was cieplusieńko :)

Wiosennie :)

Czy są chętni...? :)

Misiu tu... misiu tam...  misiu nigdy nie jest sam...:)

Czyli będzie o...?

Tak, o misiu, oczywiście...:)

Post o tym nie jest przypadkowy...

Tak naprawdę czytając wasze komentarze do poprzedniego, wpadłam na fajny pomysł...:)

Na przykład Kropeczka napisała: "O tak tak , każdy powinien mieć misia do przytulania ;) Pozdrawiam"

Albo Ewunia z Shabby Shop: "...no i misiu przystojniak:)"

Kochana Marii: "...a misiaczek jest cudowny buziaki ślę Marii"

Aga Spi:  "A miś jest uroczy:)))))))))))"

LadyDi: "A misiu bardzo uroczy."

Marta z Domwkratke:  "A i misie przesłodkie:)"

GochaMi:  "Jak Ci do twarzy z groszkowym misiaczkiem!"

anua:  "Misiaki kochane, lubię takie:)"

Karmelowa:  "A misiu jest uroczy :)"

Więc mój wniosek jest następujący...

Misia potrzebują wszyscy!!!! 

I nawet jeżeli ktoś już posiada swojego ukochanego, to od przybytku ( czyli nadmiaru misiów ) głowa nie boli...hi hi hi :)  A jeżeli ktoś przypadkiem jeszcze nie ma swojego ulubionego, to mam na to sposób! Namówiłam koleżankę, żeby jednego dla was uszyła...:)

Otóż...ogłaszam Rozdawajkę!!!!!!!!

Kto chcę misią...?

Takiego słodkiego i do przytulania...

On siedzi u mnie i czeka...  i ma ogromną nadzieję, że będą chętni...i że pojedzie w paczuszce gdzieś w daleką podróż... a potem ktoś będzie codziennie uśmiechać się na jego widok...:)

Więc, kto chcę...ręka w górę!

Nie krępować się!

Śmiało!

Z misiów się nie wyrasta...:)

Zasady, takie jak poprzednio...:) Zostawcie komentarz pod tym postem i podlinkowane zdjęcie wrzućcie na swój blog...:) I tak naprawdę niczego więcej nie wymagam...:) Miło mi, że do mnie wpadacie, miło, że zostawiacie po sobie fajne i mądre słowa... cieszy mnie to bardzo, bardzo...:)  Jeżeli ktoś zechce zostać u mnie na dłużej i "zamelduje się" w zacnym gronie Obserwatorów, to będzie mi niezmiernie miło...:)  Jeżeli postanowicie odwiedzać mnie na Facebook'u i tam mnie polubicie...( chociaż będę dopiero raczkować...hi hi ) , to będzie super! :) Ale to wszystko zostawiam w waszych rękach...:)

Powiem wam jeszcze w tajemnicy...  że... oprócz misia przygotujemy coś jeszcze ! :)  Nie będzie tak, że tylko jedna osoba dostanie prezent...:) I dzięki temu będę mogła obdarować kilka osób...Ale o tym w następnych postach... Zaglądajcie...:) Niedługo wszystko będzie jasne...:)


Mam nadzieję, że miś was ucieszy :)

Pokaże wam jeszcze fotkę naszego misia z kolegami...:)

Koledzy zapełniają nam magazyn na nasz wymarzony sklepik...:)
Sympatyczna gromadka...:)
A co tam jeszcze robimy...? :)


Pozdrawiam was cieplusieńko :)

Miłej zabawy!

ta daaaaaaam !!!!!!!!!!!!!

Mam!

Skończyłam!

Jakie to było trudne... To wycinanie...naszywanie...

Jestem w szoku, że mi to wyszło...:)

Przedstawiam wam moje kolejne wypocone dzieło...hi hi :)

Tak, jak pisałam wczoraj, było to dla mnie mega trudne wyzwanie, ale tym większą mam satysfakcję! :)

I  wygląda na jako tako porządnie uszyte...:)

A ile było kombinacji z doborem materiałów...milion różnych wersji...aż mózg parował...:) Wiecie jak to jest...niby zielony, czerwony i powinno być proste, ale nie... oczywiście to nie ten odcień czerwieni... i nie ta zieleń... i ciągle coś nie grało... A jeszcze do tego dobrać koronkę... O... to już była wyższa szkoła jazdy! :) I kiedy tak myślałam, że najgorsze mam za sobą, to co ? No przecież tył... on też musi być jakiś "pojechany"... nie gładki, nie jasny, nie mdły i nie nudny... 

Musi być taką wisienką na torcie w moich podusiach...hi hi ...:)  I stanęło na groszkach!

 Jestem z efektu bardzo zadowolona...Oceńcie teraz wy...:)

I takie to moje nowe wiosenne podusie :)

Zrobiło się w pokoju od razu weselej...:)

Warto było tyle przy tym siedzieć i wykorzystywać wszystkie pokłady mojej cierpliwości...:)

Może kiedyś wreszcie otworze sklep...i takie podusie już będę mogła szyć z zamkniętymi oczami...hi hi...:)

A właśnie, w temacie szycia...Moja koleżanka, optymistka od urodzenia, która wierzy w to, że uda się nam kiedyś z naszym wymarzonym sklepem...:) , to ona wpadła w szał szycia misiów... I takie słodziaki jej wychodzą...że szok! Jednego dostała już moja córeczka, a teraz przyszła kolej na mnie :) 

A wiecie jakiego uszyła dla mnie...?

Zgadujcie...:)

Pomyślcie...:)

?

?

?

?

:)

No dobra... nie przeciągam już...Mój miś jest oczywiście w groszki!!!!!!!!!

Czyż to nie jest cudowne!

Pokochałam go od pierwszego wejrzenia...:)

Uwielbiam go!

Fajniusi, prawda...?

W jednym z postów pokarze wam jakie jeszcze misie-pięknisie uszyła moja koleżanka...Zakochacie się...:)

Pozdrawiam was bardzo, bardzo serdecznie i cieplutko :)

Dziękuję wam za odwiedziny, przemiłe komentarze, mądre słowa...

Jesteście nie do zastąpienia...:)

Życzę wam miłego wieczoru, leniwej i błogiej niedzieli... i koniecznie posiadania swojego prywatnego, osobistego misia do przytulania...:)

Buziak :)

mała zapowiedź...:)

 Nie leniuchuję... pracuję ciężko... realizuję na raz kilka fajnych pomysłów...:) 

Ale ten, to już byłam pewna, że wam dzisiaj pokaże...

Chociaż z drugiej strony wiecie, że do szycia raz po raz się pcham...( geny odzywają się...hi hi...) , ale cierpliwości do tego to mam naprawdę malutko...:). Więc nie udało się dokończyć i zrobić fotki... 

Ale wejdźcie jutro :) , bo będę się chwalić...:) 

Pokaże tylko małą zapowiedź mojego nowego tego czegoś...:)

Narysowałam, powycinałam, sprułam nieużywaną poduszkę i... coś z tego będzie... coś lepszego... i coś wiosennego...:)

Jak na mój brak cierpliwości, to zawsze sobie wymyśle takie coś, co wymaga ode mnie wyciągnięcia ze swojego wnętrza całych jej zapasów...I po co, ja się pytam...? Nie można wymyślić czegoś prostszego...? 

Nie... przecież musi być pod górkę...:) tak jest zabawnie...:)

Pokaże jutro efekty mojego dzisiejszego ślęczenia...:)

A tak nawiasem mówiąc, to stwierdziłam dzisiaj, że nie ma to, jak być kobietą...Zdarzają mi się wpadki, które właśnie na płeć mogę zwalić...:) Wiem, wiem...kiedy przeczytają to kobiety mądre, poukładane i zrównoważone, to stwierdzą, że nie rozumieją o czym ta baba pisze ...:)

Ale ja takie dziwne numery robię non stop... 

Ostatnio wchodzę do mojego bloku, rozmawiam przez telefon ( i mam nadzieje, że to moje zaćmienie umysłu można chociaż odrobinkę na to zwalić, mimo, że przy dzieciach mam nieźle rozwiniętą podzielność uwagi...hi hi hi ) i co tam miałam opowiedzieć...?  Aha...wchodzę po schodach, gadam przez telefon, wyciągam klucze od mieszkania, podchodzę do drzwi, wkładam klucz do zamka i...  taka chwila konsternacji...  Ok...Drzwi są... zamek jest... klucze mam... ale coś mi tu nie gra... Czy ja miałam wejście do klucza pionowo czy poziomo...? Potem taka myśl...że mieszkam tu od niedawna i może mi się wydaję, że ma być poziomo... bo to co widzę, to najwyraźniej jest pionowo!   Ok...ale nie poddaje się...otwieram...Tylko że klucz nie chce wejść...Złośliwość rzeczy martwych, o co chodzi...? Hałasuje tym kluczem i hałasuję, próbuje i próbuje na silę go wpakować do zamka...I wtedy zastanowiło mnie jedno... Kolor drzwi! Zamek, no to mogłam nie zapamiętać jaki mam, ale kolor...? To moja specjalność!:) A właśnie te drzwi nie były w moim kolorze... Rozejrzałam się po korytarzu ... nie mój!  Potem spojrzałam na numer na drzwiach... nie mój!  hi hi ... i pomyślałam sobie,  jak dobrze, że w tym mieszkaniu do którego właśnie włamywałam się, nikogo nie było... Bo gdyby tak mi ktoś otworzył, słysząc moje szuranie przy zamku...? A ja taka wariatka stoję z zakupami i  z moimi kluczami przy nie moich drzwiach...:)  Uciekłam z tego piętra jak najszybciej... śmiałam się z siebie pół dnia...:)

Jak dobrze być kobietą...

Można sobie pozwolić na takie głupotki...:)

I jeszcze dlaczego dobrze być kobietą...? 

Bo można dostać kwiaty...

Co prawda nie są to moje ukochane białe tulipany, ale wyjątkowo mi się podobają...:)

Pozdrawiam cieplutko i życzę wam fajnego i miłego wieczoru...:)

tulipanowe pożegnanie...

Dzisiejszy post, to jak list do starych przyjaciół...:)

Strasznie was zaniedbałam... nie było mnie ani u mnie, ani u was... 

Ale wiadomo, nie ma skutku bez przyczyny...

Dzisiejszymi zdjęciami żegnam się...  

Z czym, czy z kim, spytacie...? 

Żegnam się z zimą... z kiepskim humorem... i z moim starym życiem...
i robię to wśród prześlicznych i moich ulubionych białych tulipanów...

Musiałam zmienić całe moje życie i teraz muszę się odnaleźć w nowej rzeczywistości...

Jesteśmy teraz ja...i moje córeczki...:) Takie trzy wariatki...:) 

Na szczęście jestem z powrotem w moim ukochanym Poznaniu i to daje mi dużo sił...uwielbiam miasto, biegających ludzi, pędzące samochody, kolorowe bilbordy i wieczorne światła ze wszystkich stron...:)  

Potrzebowałam trochę czasu, żeby się ogarnąć psychicznie, ale teraz czuje, że to jest ten moment, kiedy mam siły do wszystkiego od nowa i mam mnóstwo pomysłów na moje nowe życie!:)

Więc żegnam się z zimą i chowam zimowe dekoracje, żegnam się z kiepskim humorem i myślę tylko pozytywnie, żegnam się ze starym życiem i planuje nowe, lepsze i szczęśliwe...:)

Teraz to będę na blogu... 

zamieszkam tu wreszcie z powrotem...:) 

 Będę też u was, także spodziewajcie się mnie...:)

Odwiedzajcie mnie, proszę, bo bardzo potrzebuje waszego towarzystwa...:)

Pozdrawiam cieplutko i słonecznie :)

I WIOSENNIE :)

a z wiosną łatwiej jest zacząć wszystko od nowa...

takie małe coś...:)

Co się stało z zima w tym roku...? Oto jest pytanie...

Szczerze mówiąc, to nie należę do osób które przepadają za tą porą roku. 

Jak dla mnie, to lato jest bezkonkurencyjne... :)  Sukieneczka, japonki i w pole... :) 

Chociaż dla dzieci szaleństwa na śniegu, to niesamowita frajda... I jak tak pomyśleć...zastanowić się...,  to jednak i ja od czasu do czasu lubię porzucać śnieżkami ( zazwyczaj w moje dziewczyny...hi hi..)... , wywalić się w głęboki śnieg i tak poleżeć przez chwilkę..., pójść na łyżwy... tak... są powody dla których tak troszeczkę zimę można polubić i z nią się zaprzyjaźnić... :)  

Ale do czego dążę...

Mam przepiękne rożne różniste zawieszki i ozdoby zimowe i zawsze je wyciągam jak spadnie śnieg i zrobi się tak biało, zimowo...  A w tym roku zima strajkuje, więc ja też... I leżą sobie małe narty i saneczki... poduszeczki w łyżwy... świeczniki w sweterkach... i inne zimowe piękności... leżą sobie razem w skrzyni i czekają na zimę. Bo jakoś mi kompletnie nie pasują do tego co widzę za oknem...A w miedzy czasie dochodzą do nich inne nowe zimowe ozdoby do domu. 

Wczoraj "wyprodukowałam" takie oto coś : 

bo ten ptaszek w sam raz pasuję jako zimowa dekoracja...:)

No i co...? Mam to powiesić, czy do skrzyni, do reszty zimowych drobiazgów...? 

A może niech wisi...:)

W końcu gile za oknem są...:)

Pozdrawiam was bardzo, bardzo gorąco i cieplutko...

Życzę wam miłego wieczoru i to nie jednego... w miłym towarzystwie przede wszystkim... 

 i z pyszną herbatką... :)

Ja ostatnio nie rozstaję się z tym kubkiem...) 

A mam dziesiątki innych...:) hi hi...

 Pa :)

Zagadka...

Taką zagadkę ostatnio usłyszałam :
ptaszki na gałązkach siedzą czy kucają?

No przecież, że siedzą!

O nie...

Okazało się, że kucają, bo gdyby siedziały, to machałyby nóżkami :))))

Logiczne! 

No comment! :)

Więc moje ptaszki na urwanych badylach z podwórka u mnie w domku kucają i tak już zostanie :)

Zrobiłam je tak jak lubię najbardziej, czyli na szybko...

Miałam od koleżanki ściereczki z Rossmana, właśnie w taki fajny nadruk. I co? Jak tu je używać do mycia czegokolwiek...? Z takimi pięknymi ptaszkami...?  Normalnie - profanacja!

No to nożyczki w ruch, potem igła i nitka ( bo nie ufam moim zdolnościom w szyciu na maszynie przy takich wygibasach ),  watolina...

I fajniusie ptaszki są!

i taka oto zrobiła się wesoła gromadka :)

Pozdrawiam was bardzo mocno serdecznie i cieplutko :)

( i przepraszam za moje nieobecności, ale miałam bardzo zalatany, aczkolwiek fajny listopad )

Uwaga! Będę się chwalić...:)

To dla mnie nowe doświadczenie...  

i bardzo, bardzo, bardzo miłe...

Wymianka! 

Kiedyś tam zachwycałam się tworkami Pauliny z Galerii Rzeczy Ładnych, a ona zaproponowała mi wymiankę. Ale miło...!  I muszę wam pokazać, co dostałam... muszę i koniec!

 Jak rozpakowywałam paczkę w aucie ( bo nie dojechałabym do domu, tak rozpierała mnie ciekawość ), to aż  piszczałam z radości. W każdej wyciąganej po kolei rzeczy zakochiwałam się natychmiast :) 

 Same piękności! A jak zrobione...  Mistrzostwo świata!

No to chwale się...

I co...?

Ekstaśne rzeczy , prawda?

Podziwiam zdolne rączki Pauliny... 

Wszystko jest tak misternie wykonane, że na żywo wygląda jeszcze ładniejsze, niż na fotkach. 

Mam truskaweczki... ( i nawet herbatkę...) , marcheweczki, serduszka i śliczne gwiazdki śniegowe...

Aż sama sobie zazdroszczę...:)

A bransoletkę wykonała następna zdolna kobietka - Ania z blogu Sosnowy gaik. Dzięki ogromne, bo jest dokładnie taka, jak lubię i ma najładniejszą zawieszkę na świecie - truskawkę! A co ciekawe, to z biżuterii, to właśnie do bransoletek mam słabość i to jest to, co nosze najczęściej. Ale trafiłaś! :)

Wiecie co w tym wszystkim jest najlepsze? To, że paczuszka, czyli jej zawartośc, była bardzo przemyślana. Fajnie, że ktoś poświęcił czas na zrobienie tego wszystkiego, ale jeszcze cenniejsze jest to, że miał czas by przemysleć... zbadać, co jest w moim guście... To super! 

Nie znamy się, a prezenty są takie trafione!

Dziękuję :)

Pozdrawiam was cieplusieńko bardzo, bardzo i dzięki, że zaglądacie do mnie :)